Od Rzeźni Miejskiej do Pamso
Przełom XIX i XX wieku: Mieszkańcy Pabianic starają się u rosyjskiego zaborcy o zgodę na budowanie rzeźni miejskiej.
1906 rok
Budowa rzeźni jest zatrzymana. To kara nałożona na miasto za zastrzelenie carskiego naczelnika powiatu, Włodzimierza Iwanowa.
1916 rok
Magistrat Wojenny Pabianic uruchamia Rzeźnię Miejską przy ulicy Japońskiej (na peryferiach) – z zadaniem wyżywienia oddziałów okupacyjnych armii niemieckiej i miejscowej ludności.
1917 rok
Podczas bardzo mroźnej zimy rusza tania kuchnia przy Rzeźni Miejskiej.
1918 rok
Rzeźnicy są wśród patriotów rozbrajających niemieckich żołnierzy i policjantów.
1919 rok
Rzeźnia Miejska wspomaga ubogich, bezdomnych i rodziny weteranów wojennych.
1923 rok
Dochody Pabianic z Rzeźni Miejskiej rosną w zawrotnym tempie. Są już wyższe od dochodów z elektrowni i targowisk.
1925 rok
Cała Polska dowiaduje się o niezrównanej w smaku kiełbasie moskiewskiej z Pabianic. Sprawcami tego są dawni towarzysze Józefa Piłsudskiego, którzy kiełbasę moskiewską posyłają marszałkowi do Belwederu.
1926 rok
Rzeźnia Miejska jest już za mała. Fabryczne miasto rozwija się bardzo szybko, przybywa stałych mieszkańców.
1927 rok
Podmiejskimi tramwajami przyjeżdżają do Pabianic łodzianie, by kupić tanie ubrania i smaczne wędliny (zwłaszcza kiełbasy: cytrynową, moskiewską oraz salceson brunszwicki, wędzoną słoninę i niezrównaną kaszankę).
1928 rok
Władze Pabianic podejmują decyzję o budowie nowoczesnej Rzeźni Miejskiej z bekoniarnią, fabryką lodu i chłodnią. Ma ona obsłużyć nawet 200-tysięczne miasto i wysyłać wędliny na eksport.
1929 rok
Rzeźnia Miejska dopracowała się znakomitej renomy. To rezultat dobrej jakości jej produktów, czystości, starannego badania mięsa.
1929 rok
Nową rzeźnię chcą budować Duńczycy. Ale władze miasta postanawiają, że do przetargu na wznoszenie obiektów mogą stanąć wyłącznie firmy polskie.
1930 rok
Podczas wielkiego wyścigu automobili z metą w Pabianicach Rzeźnia Miejska karmi zawodników z całej Polski, dostojnych gości i aż 15.000 widzów.
1931 rok
Rusza nowoczesna Rzeźnia Miejska przy ul. Japońskiej, jedna z największych w kraju, świetnie wyposażona w urządzenia elektryczne.
1933 rok
Z Pabianic do Londynu wyjeżdża pierwszy transport wybornego bekonu.
1934 rok
Anglicy zamawiają w Pabianicach także mrożone kury, indyki, perliczki i króliki.
1935 rok
Przy Rzeźni Miejskiej powstaje pierwsza w województwie łódzkim lecznica dla zwierząt.
1936 rok
Nocą włamywacze rozpruwają ogniotrwałą kasę Rzeźni Miejskiej, rabując 1.800 zł. Policja podejrzewa o to słynnego kasiarza – Szpicbródkę, ponoć widzianego w Pabianicach.
1936 rok
Sucha kiełbasa z Pabianic jedzie na olimpiadę w Berlinie. Zabiera ją w swej walizce Jadwiga Wajsówna – rekordzistka świata w rzucie dyskiem.
1939 rok
Nazajutrz po zdobyciu Pabianic hitlerowcy wprowadzają do rzeźni niemiecki zarząd: kierowników, strażników i weterynarza. Rzeźnia ma dostarczać mięso i konserwy dla Wehrmachtu i niemieckiej ludności.
1944 rok
Niemcy wywożą do Rzeszy najcenniejsze maszyny i urządzenia pabianickiej rzeźni, spodziewając się ofensywy Armii Czerwonej.
1945 rok
Władze „ludowe” powojennej Polski zabierają rzeźnię miastu. Odtąd będzie to rzeźnia państwowa.
1953 rok
Anglicy znowu chcą kupować wyborny bekon z Pabianic. Rusza eksport do Londynu (jak przed wojną).
1958 rok
Do USA płyną pierwsze puszki „Polish Ham” z pabianicką szynką konserwową
1959 rok
Szynka konserwowa „Polish Ham” zdobywa rezydencję prezydenta Stanów Zjednoczonych – Biały Dom.
1963 rok
Szynka z Pabianic próbuje wyruszyć w kosmos. Jest w rękach radzieckiego kosmonauty, Walerego Bykowskiego.
1967 rok
The Rolling Stones koncertuje w Warszawie. Muzycy życzą sobie popróbować polskich smakołyków, o jakich wiele słyszeli na Zachodzie: żytniej wódki i szynki konserwowej „Polish Ham”.
1967 rok
Hitem pierwszomajowych festynów w Pabianicach są stoiska z parówkami. Zakłady Mięsne corocznie wystawiają takie stoiska w parkach miejskich.
1968 rok
Na ulice Londynu wyrusza piętrowy autobus reklamujący polski bekon, eksportowany do Anglii. Sporo z tych dostaw pochodzi z Pabianic.
1969 rok
Pies Szarik z telewizyjnego serialu „Czterej pancerni i pies” pałaszuje pabianicką kiełbasę.
1973 rok
Podczas hucznego otwarcia wędliniarni na łódzkim Teofilowie kaszanka z Pabianic „robi za” smakołyk z nowego zakładu, serwowany Edwardowi Gierkowi (pierwszy sekretarz partii komunistycznej) i Piotrowi Jaroszewiczowi (premier).
1990 rok
Koniec monopolu państwa. W pabianickich Zakładach Mięsnych powstaje pracownicza spółka akcyjna.
1992 rok
Spółka pracownicza przyjmuje nazwę handlową Pamso.
1993 rok
Przed zwycięskim meczem w eliminacjach do Mistrzostw Świata piłkarską reprezentację Polski karmią Zakłady Mięsne Pamso.
1994 rok
Białą kiełbasę i szynkę z Pamso chwali Lech Wałęsa – legendarny przywódca Solidarności i prezydent Polski.
2000 rok
Spółka Pamso dostaje certyfikat głównego lekarza weterynarii kraju.
2002 rok
Mięso i wędliny z Pamso lecą wraz z piłkarską reprezentacją Polski na Mistrzostwa Świata w Korei. Będą podstawą menu kadrowiczów.
2003 rok
Pabianickie koszykarki w białych strojach ze znakiem firmowym „Pamso” walczą o mistrzostwo Polski.
2004 rok
1 maja zostaje ogłoszony Międzynarodowym Dniem Kaszanki. Ustanawia go Grupa Trzymająca Kaszankę – czyli Zakłady Mięsne Pamso z Pabianic i kilkanaście firm mięsnych z całej Polski.
2004 rok
Kaszanka z Zakładów Mięsnych w Pabianicach przekracza Odrę i rusza na Berlin.
2009 rok
Wędliny z Pamso podbijają Warszawę.
2010 rok
Wędliny z Pamso lecą w świat.
2011 rok
Wielka Brytania, Irlandia, Francja – to kolejne państwa, w których można kupić wędliny z Pamso.
2016 rok
Zakłady Mięsne w Pabianicach mają już 100 lat.
2018 rok
Pamso wprowadza na rynek serię wyrobów z natury.